Naniniwala ako na mas nabigyan ko ng sapat at balanseng oras ang pag-aalaga sa aking asawa at mga anak at ang pagiging researcher ko sa opisina kahit na may pandemya.

Ang pandemya ay hindi naging hadlang upang itigil ang galaw sa bawat araw, bagkus ito ay isang gintong pagkakataon na naging malapit sa isa’t isa ang bawat miyembro ng pamilya

Gingawa ko ding makabuluhan at produktibo ang araw-araw kapag kami ay magkakasama lalo na ngayong quarantine para malimutan ang dinaranas na sakuna.

Na balanse ko ang trabaho at panahon sa pamilya sa pamagitan ng self-discipline and leadership.

Tanging ang Diyos at malasakit ng kapwa ang pinaghuhugutan ko ng lakas at pag-asa.

Napagod, pero hindi sumuko at nakaya naman.

Sa ngayon, ang tangi ko lang magagawa ay ibayong pag-iingat, pagsunod sa ordinansa, palakasin ang loob ng pamilya, pag-alaga sa sarili, at pananalig sa Poong Maykapal.

In the end, as the saying goes, there is a reason for everything. Some things are really beyond human comprehension and understanding. All challenges in life just need to lift them up above to our FATHER.

I believe that if you love your work, you will give your 100% time and effort for the best results.

Kahit mahirap ang sitwasyon, kailangang magtrabaho para maitaguyud ang aking pamilya. Disiplina ang kailangan sa ganitong panahon.